آثار سورئال فرانتس کافکا نویسنده مسخ و محاکمه
بدون شک همه فرانتس کافکا یکی از مشهورترین نویسنده های قرن بیستم میلادی را به واسطه آثار معروفی همچون مسخ و محاکمه می شناسند. از کافکا به عنوان فردی دچار تردید زیاد نسبت به خود، بدبینی و ناامیدی وجودی یاد می شود که با آثار خود حیرت نسلهایی از خوانندگان را در اروپا برانگیخت.
کافکا توسط خورخه لوئیس بورخس به دنیای ادبیات زبان اسپانیایی معرفی شد و شهرتی جهانی پیدا کرد. بروخس بی ترديد نقش مؤثری در معرفی آثار کافکا به اسپانيايی زبان های آمريکا داشته است. به باور برخی از تاريخ شناسان ادبی، ترجمه بورخس از کتاب مسخ اثر کافکا، تنها نسخه ترجمه شده اين کتاب به زبان اسپانيايی است که در سال 1915 انتشار يافت.
حال بعد از گذشت بیش از یک قرن کمتر کسی تصور آن را می کرد که این نویسنده مشهور، خالق آثار سورئالی باشد که بتوان تفسیری شادتر از اصطلاح ادبی «کافکایی» ارائه کند. طرحهای سورئال کافکا حکایتگر مردی با تخیلی روشن هستند که در خیالش دلقکهایی با دست و پای دراز، مردهایی شبیه به چارلی چاپلین و سوارکارانی بر اسب میل به ظهور روی کاغذ دارند.
دانیل کلمان، نویسنده آلمانی در یادداشتی برای روزنامه (Die Zeit) عنوان کرد:
« سخت است تصور کنیم وجود قدیسمانندی که این تصاویر سبکسرانه را طراحی کرده، آدمی ناشاد بوده است.»
آندریاس کیلچر، ویراستار کتاب نقاشیهای کافکا، که قرار است به زودی توسط انتشارات دانشگاه ییل در امریکا و بریتانیا در بهار آینده منتشر میشود، میگوید:
«ما کشف کردیم که کافکا بسیار به هنرهای تجسمی علاقمند بوده و همینطور منتقد آثار هنری تصویری هم بود. مثلا برای جلد مسخ به وقت انتشار در سال ۱۹۱۵، در نامهای به ناشر نوشت: «حشره نباید کشیده شود، حتی از دور هم نمیشود دید.»
کافکا قبل از مرگش در سال 1924 میلادی از صمیمی ترین دوستش ماکس برود خواست تمام آثار ادبی و هنری وی را بسوزاند وی به صراحت به این نقاشیها هم اشاره کرد. ولی خوشبختانه ماکس برود درخواست دوست قدیمی خود را نادیده گرفت و پس از مرگ کافکا رمانها، داستانهای کوتاه و یادداشتهای روزانه او را منتشر کرد که مورد استقبال منتقدان و خوانندگان قرار گرفت.
ماکس برود پس از حمله ارتس آلمان نازیها در سال 1939 از چک اسلواکی گریخت و نوشتهها و نقاشیهای کافکا را با خود به فلسطین برد. برود قبل از مرگش در سال 1968، مقالات و طراحی های سورئال کافکا را به منشی خود، استر هوفه داد و دستور داد که آنها را به دانشگاه عبری اورشلیم، کتابخانه شهرداری یا جای امن دیگری بدهد.
این آثار در صندوق امانات بانکی در سوئیس و اسرائیل نگه داشته شد و سال ها بعد به حکم دادگاه به کتابخانه ملی تعلق گرفت. در سال 2019 میلادی با حکم دادگاه این صندوق ها که شامل 52 تکه کاغذ و یک دفتر کامل طراحی و چند تکه کاغذ دیگر بودند بازیابی شدند و برای اولین بار در روز پنجشنبه ششم آبان 1400در معرض دید عموم قرار گرفت.